Türkiye iklim raporlamasında esneklik hükümleri talep etti

Türkiye Cumhuriyeti taraf olduğu Paris İklim Anlaşması kapsamında yapmakla yükümlü olduğu raporlamalarda gelişmekte olan ülkelere yönelik esneklik hükümlerinin uygulanmasını istedi.^[1]

Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi (BMİDÇS) sekreteryasına yapılan başvuruda, Paris Anlaşması’nın 13’üncü maddesi kapsamında belirlenen Geliştirilmiş Şeffaflık Çerçevesi’ne yönelik yapılacak raporlamalar için BMİDÇS’nin 18/CMA.1 sayılı kararında belirlenen çeşitli hükümlerin uygulanmasını istedi.^[2]

Yapılan başvuruda talebin gerekçeleri olarak emisyon muhasebesi konusundaki sınırlı teknik uzmanlık, sistematik veri toplama için kurumsal çerçeve eksikliği, kapsamlı raporlama için yetersiz finansal kaynaklar, modelleme ve senaryo analizi için sınırlı teknik kapasite, gelişmiş projeksiyon yöntemlerindeki uzman eksikliği, gerekli yazılım ve araçlara yetersiz erişim, politikaların uygulanması ve etki değerlendirmesindeki belirsizlik ile kapsamlı projeksiyon için sınırlı kurumsal koordinasyon gösterildi.

Türkiye’nin başvurusunda belirtilen BMİDÇS’nin 18/CMA.1 sayılı kararının ilgili hükümleri Paris Anlaşması taraflarının mevcut emisyonlarını raporlamaları ile geleceğe yönelik projeksiyonlarını sunmalarına yönelik metodolojiyi belirlerken, anlaşmaya taraf olan gelişmekte olan ülkelere raporlarını daha az ayrıntılı bir metodoloji veya kapsam kullanarak vermelerine imkan sağlıyor.

[1] Türkiye. Corrigendum of flexibility provisions. BTR1

[2] Report of the Conference of the Parties serving as the meeting of the Parties to the Paris Agreement on the third part of its first session, held in Katowice from 2 to 15 December 2018. Addendum 2. Part two: Action taken by the Conference of the Parties serving as the meeting of the Parties to the Paris Agreement